’’’’
عســئ منَ زعلَ " أمي "
يبگيَ منً الضيقـه
وعسـى منَ تكلمُ فيَ "أبوي ":*
مايتهنـى دقيقـه
وعسـى منَ ضايقُ "أخواني"
ينشُف بالحَيـل ريقہ
وعسـى منَ ضايُق”اصحابي
يلقـى عثَره بطريقہ
وعسـى منَ ضايُق حبيبي"
تشُب فَي وجهہ حريقہ
ادريَ گلاميُ قوي
بسَ احبهم وهذي حقًيقہ